جنگلهای حرا، شگفتانگیزترین پدیده طبیعی در آب
آب نمک می تواند گیاهان را از بین ببرد، بنابراین جنگل های حرا باید آب شیرین را از آب دریا که آنها را احاطه کرده است استخراج کنند. محیط زیست طوری است که بسیاری از گونه های حرا با فیلتر کردن 90 درصد نمک موجود در آب دریا، هنگام ورود به ریشه، زنده می مانند. بعضی از گونه ها نمک را از طریق غدد موجود در برگ خود دفع می کنند. این برگها که با بلورهای نمک خشک پوشانده شده اند، اگر آنها را لیس بزنید، مزه شور می شوند. سومین استراتژی که توسط برخی گونه های حرا استفاده می شود، غلظت نمک در برگهای پیر یا پوست است. هنگامی که برگها می ریزند یا پوست آن ریخته می شود، نمک ذخیره شده با آنها همراه می شود.
جنگلهای حرا آب شیرین کن طبیعی
مانند گیاهان کویری، حرا آب شیرین را در برگهای آبدار ضخیم ذخیره می کنند. یک پوشش مومی بر روی برگ برخی از گونه های حرا در آب مهر و موم شده و تبخیر را به حداقل می رساند. موهای کوچک روی برگ های گونه های دیگر باد و نور خورشید را منحرف می کنند، که باعث کاهش از دست دادن آب از طریق دهانه های کوچک محل ورود و خروج گازها در طول فتوسنتز می شود. در برخی از گونه های حرا، این دهانه های ریز در زیر سطح برگ قرار دارند، به دور از باد خشک و خورشید.
از کنار جنگلهای حرا بیتفاوت عبور نکنیم
بعضی از حرا ها ریشه هایی شبیه مداد می کارند که از لبه های مرطوب و مرطوب مانند اسنورکل ها بیرون می آیند. این لوله های تنفسی، پنوماتوفور نامیده می شوند، به حرا ها اجازه می دهد تا با آب گرفتگی روزانه توسط جزر و مد کنار بیایند. پنوماتوفورها اکسیژن را از هوا می گیرند مگر اینکه خیلی طولانی مسدود یا غرق شوند.
وضعیت جنگل های حرا در دنیا
گیاه شناسان معتقدند که منشا گیاهان حرا از جنوب شرقی آسیا است، اما از آن زمان جریان های اقیانوس ها آنها را به هند، آفریقا، استرالیا و قاره آمریکا پراکنده کرده است. میوه ها، دانه ها و نهال های همه گیاهان حرا می توانند شناور باشند، اما وقتی به آب تازه و شور نزدیک می شود – شرایط ایده آل برای گیاهان حرا – نهال عمودی می شود بنابراین ریشه های آن به سمت پایین است. نهال پس از نشستن در گل، به سرعت ریشه های اضافی را به خاک می فرستد. در عرض 10 سال، با گسترش و جوانه زدن آن ریشه ها، یک نهال می تواند کل گیاه را ایجاد کند. فقط درختان نیستند بلکه خود زمین نیز افزایش می یابد. گل و لای اطراف ریشه های پیچیده حرا جمع می شود و ملافه های کم عمق جمع می شوند. از سفر یک دانه ممکن است یک اکوسیستم غنی متولد شود.
تاثیر جنگل های حرا بر روی اکوسیستم
حرا برای اکوسیستم نیز مهم است. ریشه های متراکم آنها به اتصال و ساخت خاک کمک می کند. ریشه های بالای زمین آنها باعث کند شدن جریان آب و تشویق رسوبات رسوبی می شود که فرسایش ساحلی را کاهش می دهد. سیستم های پیچیده ریشه حرا، نیترات ها، فسفات ها و سایر آلاینده ها را از آب فیلتر می کند و کیفیت آب جاری از رودخانه ها و نهرها را به محیط خور و اقیانوس بهبود می بخشد.
جنگل های حرا مقادیر عظیمی از انتشار دی اکسیدکربن و سایر گازهای گلخانه ای را از اتمسفر گرفته و سپس آنها را در خاک غرقاب کربن خود به دام می اندازند و ذخیره می کنند. این سرویس مهم اکوسیستم است زیرا با تغییرات آب و هوایی روبرو هستیم. این کربن مدفون به عنوان “کربن آبی” شناخته می شود زیرا در زیر آب در اکوسیستم های ساحلی مانند جنگل های حرا، بسترهای گیاهان دریایی و شوره زارها ذخیره می شود
اکوسیستم جنگل های دریایی
اکوسیستم جنگل های دریایی جنگل های حرا همچنین زیستگاه و پناهگاه مجموعه وسیعی از حیات وحش مانند پرندگان، ماهی ها، بی مهرگان، پستانداران و گیاهان را فراهم می کند. زیستگاه های رودخانه ای با خط ساحلی حرا ساحلی و ریشه درختان اغلب مکان تخم ریزی برای گونه های دریایی از جمله میگو، خرچنگ و بسیاری از ماهی های تجاری مانند ماهی قرمز، مارماهی و تارپون است. شاخه های حرا مانند تفرجگاه پرندگان و مناطق تو در تو برای پرندگان متحرک ساحلی از جمله مگس ها، حواصیل ها، بنه ها عمل می کنند. در بعضی مناطق، ریشه های حرا قرمز برای صدف ایده آل است، که می تواند به بخشی از ریشه ها که در آب وجود دارد، متصل شود. گونه های در معرض انقراض مانند ماهی اره دندانی کوچک، گوزن دریایی، لاک پشت دریایی، شاهین، آهو و پلنگ فلوریدا در برخی از مراحل چرخه زندگی خود به این زیستگاه اعتماد می کنند.