معرفی گیاهان کوهستانی

گیاهان کوهستانی که در هر مکان مشخص رشد می کنند در طی سالها یا دهه ها تغییر می کنند. این روند را جانشینی گیاه یا به طور گسترده تر ، جانشینی اکولوژیکی می نامند ، زیرا با تغییر گیاهان ، میکروارگانیسم ها و حیوانات نیز تغییر می کنند. در مکانهای گیاهی برهنه ، گیاهان کوچکتر مانند خزه ، علفها و گیاهان گلدار این روند را آغاز می کنند. سپس در این مناطق آفتابی ، رویش رشد می کند و درختان کاج مناطق باز را آباد می کنند. سرانجام ، این درختان سایه بیش از حد برای زنده ماندن نهال ایجاد می کنند و کاج ، صنوبر و درختان دیگر در ارتفاعات مختلف جانشین آنها می شودکه برای رشد از کودهای طبیعی داخل خاک استفاده می کنند. مخلوطی از همه این گیاهان یک پوشش گیاهی اوج را تشکیل می دهد که با گذشت زمان پایدار خواهد ماند مگر اینکه در اثر اغتشاشات طبیعی مانند بهمن ، طوفان باد ، سیل یا تغییرات آب و هوایی مختل شود. سپس روند کار از ابتدا شروع می شود.

جلبک ها

در حالی که برخی از گیاهان چشم انداز را تزئین می کنند و در کوهستان  ​​بسیار دیده می شوند گیاهان ریز شناور که جلبک نامیده می شوند ، در دریاچه ها ، تالاب ها و برکه ها زندگی می کنند. جلبک های فردی عملاً قابل مشاهده نیستند ، اما وقتی جمع می شوند ، به “لجن” سبز روی سنگ های جوی تبدیل می شوند. جلبک ها از آن جهت مهم هستند که اکسیژن تولید می کنند ، غذا برای خودشان فراهم می کنند (فتوسنتز) و همچنین غذای حیوانات بزرگتر آبزی می شوند.  جلبک ها در رودخانه ها ، دریاچه ها و اقیانوس های جهان یافت می شوند ، اکسیژن بیشتری از کل جنگل های بارانی جهان تولید می کنند. جلبک ها بر اساس نوع رنگدانه ای که برای فتوسنتز استفاده می کنند ، به چهار زیر گروه تقسیم می شوند. جلبک های سبز از کلروفیل برای فتوسنتز استفاده می کنند. جلبک های قرمز حاوی فیکوئرترین و فیکوسیانین هستند که نور آبی را که به عمق آب می رسد ، جذب می کند. جلبکهای قهوه ای می توانند از دیاتومهای میکروسکوپی گرفته تا جنگلهای بزرگ جلبک دریایی چند سلولی باشند. آنها حاوی کلروفیل هستند و می توانند مجموعه ای از رنگها باشند. سیانوباکتریا (جلبک های سبز آبی) قدیمی ترین جلبک ها هستند. سیانوباکتری ها پروکاریوت هستند ، به این معنی که فاقد غشای سلولی هستند ، با این حال آنها هنوز غذای خود را از طریق فتوسنتز تولید می کنند.

گیاهان عجیب و غریب مهاجم

یکی از بسیاری از چالشهای گیج کننده ای که مدیران سرزمین با آن روبرو هستند تهدید گیاهان عجیب و غریب مهاجم در محیط زیست است (که بعضاً به آنها گیاهان عجیب و غریب یا علفهای هرز عجیب و غریب نیز گفته می شود). گیاهان عجیب و غریب مهاجم اغلب شکارچیان ، رقبا ، انگلی ها یا بیماری های مثر ندارند. آنها می توانند به سرعت در یک چشم انداز گسترش یافته و جایگزین گونه های بومی شوند که عملکردهای مهمی در اکوسیستم دارند. گیاهان عجیب و غریب فرآیندهای طبیعی را به طرق مختلف برهم می زنند. بعضی از آنها در صورت مصرف حیوانات وحشی سمی هستند ، برخی ترکیبات را برای جلوگیری از جوانه زدن بذر گیاهان دیگر در خاک آزاد می کنند و برخی دیگر چنین مجموعه هایی ضخیم از گیاهان را تولید می کنند که گیاهان بومی را سایه می زند.

چمن حیله گر

 یکی از تهاجمی ترین گونه های عجیب و غریب مهاجم با نام تقلب شناخته می شود. چمن از اروپا معرفی شد و همانطور که از نام آن پیداست راه خود را به اکوسیستم تقلب کرده است. چمن حیله گر چمن بسیار تخصصی است. قبل از اینکه بذرهای بومی فرصت ریزش داشته باشند ، دانه ها می ریزند و جوانه می زنند. این گیاه همچنین می تواند تعادل طبیعی آتش سوزی در اکوسیستم را تغییر دهد. از آنجا که گیاه بذرهای خود را خیلی زود در فصل می ریزد ، در گرمترین زمان در فصول تابستان تبدیل به سوخت خشک برای آتش سوزی می شود.

خار خار کانادا

خار خار کانادا یک گونه گیاهی عجیب و غریب است که در کوهستان ها زندگی می کند. خار خار کانادا از اروپا معرفی شد و در سراسر کانادا و ایالات متحده پخش شد. این گونه متمایز می تواند با دسته هایی از گلهای بنفش صورتی رنگ باشد. این گیاهان اغلب کلنی هایی از ریشه های گسترش دهنده اتصال عمیق (ریزوم) تشکیل می دهند. کنترل دستی برای گونه بسیار دشوار است زیرا هر قطعه ریشه ای که در زمین بماند قادر به تبدیل بافت باقی مانده گیاه به یک گیاه جداگانه جدید است.