قوانین آلودگی آب

سیاست ها و مشوق های مناسب می تواند رژیم های غذایی را که پایدارتر و سالم تر هستند و در نتیجه تقاضای مواد غذایی بسیار متوسط ​​هستند، تشویق کند. به عنوان مثال، مشوق های مالی مانند مالیات و یارانه های غذا و کوپن برای مصرف کنندگان بر رفتار رژیم غذایی تأثیر مثبت می گذارد. تلفات و ضایعات غذایی باید کاهش یابد تا هدر رفتن منابع و اثرات زیست محیطی مرتبط با آن به حداقل برسدو ﮐﺸﺎورزی و آﻟﻮدﮔﯽ ﻣﻨﺎﺑﻊ آب از اهمیت ویژه ای برخوردار است. طیف گسترده ای از اقدامات، اقدامات سیاست های مربوط به حوزه های دیگر نیز تکامل یافته است. تجزیه و تحلیل اخیر نشان می دهد که ترکیبی از رویکرد ها (مقررات، مشوق های اقتصادی و اطلاعات) بهتر از مقررات به تنهایی عمل می کند.

مدیریت ریسک درون مزرعه ای کشاورزان در پاسخ به بحران

ﮐﺸﺎورزی و آﻟﻮدﮔﯽ ﻣﻨﺎﺑﻊ آب با آغار فصل کشاورزی و خطر آلودگی آب و روشهای مزرعه در تولید محصولات زراعی، دام و آبزی پروری برای جلوگیری از آلودگی بسیار مهم است. در تولید محصولات زراعی، اقدامات مدیریتی برای کاهش خطر آلودگی آب ناشی از کودهای آلی و معدنی و آلی شامل محدود کردن و بهینه سازی نوع، مقدار و زمان مصرف برای محصولات است. ثابت شده است که ایجاد مناطق حفاظتی در امتداد مسیرهای آب سطحی، در مزارع و در مناطق حائل اطراف مزارع در کاهش مهاجرت آلودگی به آبها موثر است. همچنین، طرح های آبیاری کارآمد جریان برگشت آب را کاهش می دهد و بنابراین می تواند مهاجرت کودها و سموم دفع آفات را به بدن کاهش دهد

برداشت های نامتعارف فشار زیادی را بر اکوسیستم های آبی وارد میکند

 بهترین راه برای کاهش فشارها بر اکوسیستم های آبی، جلوگیری یا محدود کردن صادرات آلاینده ها است. تکنیک های ساده خارج از مزرعه، مانند نوارهای بافر ساحلی یا تالاب های ساخته شده، می توانند از نظر اقتصادی مقرون به صرفه بارهای ورودی به آبهای سطحی را کاهش دهند. نوارهای بافر یک فناوری کاملاً ثابت است. نوارهای فیلتر گیاهی در حاشیه مزارع و کنار رودخانه ها در کاهش غلظت آلاینده های ورودی به آبراه ها موثر هستند. سیستم های یکپارچه ای که در آن محصولات، سبزیجات، دام ها، درختان و ماهی ها به طور جمعی مدیریت می شوند می توانند ثبات تولید، کارایی استفاده از منابع و پایداری محیط را افزایش دهند. کشاورزی یکپارچه تضمین می کند که زباله های یک شرکت به ورودی دیگری تبدیل می شود، در نتیجه به بهینه سازی استفاده از منابع و کاهش آلودگی کمک می کند. قبل از هر اقدامی، برای طراحی اقدامات مقرون به صرفه برای جلوگیری از آلودگی و کاهش خطرات، مدیران، برنامه ریزان و قانونگذاران باید از وضعیت اکوسیستم های آبی، ماهیت و پویایی رانندگان و فشارهایی که منجر به تخریب کیفیت آب می شود، و اثرات چنین تخریب بر سلامت انسان و محیط زیست اثر می گذارد.