کود آهن بیولوژیک

سازگاری با گیاهان

مقدار آهن در بیشتر گیاهان که دارای محلول های خاکی تهویه دار هستند همیشه کمتر از مقداری است که بتواند نیاز یک گیاه را تامین کند. بنابراین ریشه گیاه در چنین شرایطی باید بتواند با روش های ویژه ای، آهن مورد نیاز خود رااز خاک بگیرد. گیاهانی که دچار کمبود آهن می شوند ریشه جهت فعالیت با تشدید فعالیت پمپ پروتونی و نیز افزایش دادن ترشحات احیا کننده نسبت به حال معمولی، با کم بودن غلظت آهن در خاک مقابله می کنند،این خصلت در بسیاری از گیاهان اثبات شده است و آن هایی که در مقابل کمبود آهن مقاوم تر هستند معمولا با شدت بیشتری این واکنش ها را نشان می دهند.

بیشتر ارقام مرکبات که کشت آن ها رایج می باشد به کمبود آهن حساس می باشند و برای جلوگیری از این مساله استفاده از کود آهن و اضافه کردن کود آهن به خاک می تواند از مشکلات جلوگیری کند. در صنایع کشاورزی استفاده از کود آهن بسیار رایج می باشد. سولفات آهن، کود آهن مفید دیگری برای گیاهان است که در واقع ماده ای معدنی است و با سرعت زیادی در خاک به ترکیباتی با حلالیت کم، اکسیدها و هیدروکسیدهای آهن سه ظرفیتی تبدیل می گردد.

رسوب تازه حاصل از مصرف این کودآهن دار، به دلیل قابلیت کم بلوری بودن، حلالیت زیادتری نسبت به رسوبات قدیمی آهن موجود در خاک دارند. هرچند به علت رسوب، قابلیت استفاده از سولفات آهن در خاک محدود می باشد. ولی آزمایش ها نشان می دهد که می توان از سولفات آهن به عنوان یک کود آهن تا حدی برای مداوای تنش آهن استفاده کرد، به ویژه هنگامی که با مواد آلی مخلوط و بدین ترتیب از رسوب آن ها ممانعت شود. پس از مصرف این ماده در خاک ، غلظت آهن قابل عصاره گیری خاک ، برای مدتی افزایش می یابد.