آیا غذاهای محصولات تراریخته سالم و بی زیان هستند؟

 از طریق تکنیک های کلاسیک اصلاح نباتات، محصولات زراعی امروزی به طور قابل توجهی متفاوت از محصولات مشابه وحشی خود شده اند. بسیاری از این محصولات در اصل محصول کمتری داشتند و در بعضی مواقع برای مصرف انسان نامناسب بودند. با گذشت سال ها اصلاح سنتی گیاهان و انتخاب این محصولات منجر به تولید گیاهانی می شود که از تولید و مواد مغذی بیشتری برخوردار هستند. ظهور فناوری اصلاح ژن امکان توسعه بیشتر را فراهم کرده است. تا به امروز، بیش از سی میلیون هکتار از محصولات تراریخته رشد کرده است و هیچ مشکلی در سلامت انسان در ارتباط با مصرف محصولات تراریخته یا محصولات آنها وجود ندارد و تاثیر گیاهان تراریخته مورد بررسی قرار گرفته است . با این وجود از زمان توسعه این فناوری در اوایل دهه هفتاد میلادی نگرانی های بالقوه زیادی وجود داشته است. چنین نگرانی هایی بر روی پتانسیل واکنش های آلرژیک به محصولات غذایی، معرفی یا افزایش احتمالی تولید ترکیبات سمی در نتیجه این فناوری و استفاده از مقاومت آنتی بیوتیکی به عنوان نشانگر در فرآیند تولید متمرکز شده است. باید تلاش شود تا از ورود مواد حساسیت زای شناخته شده به محصولات غذایی جلوگیری شود. اطلاعات مربوط به مواد حساسیت زا و سموم گیاهی طبیعی باید در دسترس محققان، صنعت، نهادهای نظارتی و عموم مردم قرار گیرد. به منظور تسهیل این تلاش، باید پایگاه داده های عمومی ایجاد شود که دسترسی همه طرف های علاقه مند به داده ها را تسهیل کند.

مشکلات گیاهان تراریخته

روش های سنتی اصلاح نباتات شامل تلاقی های وسیع با گونه های وحشی نزدیک به هم است و ممکن است یک فرآیند طولانی برای بازگشت ژن های نامطلوب به مادر اصلی داشته باشد. یکی از ویژگی های فناوری اصلاح ژن این است که این کار شامل معرفی یک یا حداکثر چند ژن کاملاً مشخص است. این امر آزمایش سمیت برای گیاهان تراریخته را ساده تر از گیاهان متعارف با صفات جدید می کند، زیرا کاملاً واضح است که ویژگی های جدید در گیاه اصلاح شده چیست و تاثیر گیاهان تراریخته بر همگان واضح است . از طرف دیگر، این فناوری می تواند ژن های موجودات مختلف را معرفی کند، برخی از آنها سابقه کمی در تأمین مواد غذایی دارند.

عوارض محصولات تراریخته

تصمیم گیری در مورد ایمنی باید براساس ماهیت محصول باشد، نه بر اساس روشی که با آن اصلاح شده است. توجه به این نکته مهم است که بسیاری از گیاهان زراعی که ما استفاده می کنیم حاوی سموم و مواد آلرژی زای طبیعی هستند. هرگونه پروتئین جدید تولید شده در گیاهان با قابلیت تبدیل شدن به بخشی از غذا یا خوراک، باید پتانسیل سمیت یا حساسیت زایی در انسان را مورد بررسی قرار دهد. خطرات بهداشتی ناشی از غذا و چگونگی کاهش آنها، جدا از هر گونه نگرانی در مورد فناوری اصلاح ژن، در همه کشورها یک مسئله است.

اختراع فناوری اصلاح ژنتیک

از زمان ظهور فناوری اصلاح ژن، محققان از ژن های مقاومت آنتی بیوتیکی به عنوان نشانگرهای انتخابی برای روند اصلاح ژنتیکی استفاده کرده اند. این نگرانی مطرح شده است که استفاده گسترده از چنین ژن هایی در گیاهان می تواند Transgenic plants  مقاومت آنتی بیوتیکی عوامل بیماری زا در انسان را افزایش دهد.