مدیریت تنوع ژنتیکی موجودات دریایی
کنوانسیون 1992 در مورد تنوع زیستی یک چارچوب بین المللی برای اهداف حفاظتی گسترده تر برای مدیریت فعالیت های استفاده از اقیانوس ها ایجاد کرده است. این کنوانسیون خواستار حفظ تنوع زیستی، از جمله تنوع ژنتیکی اقیانوس ها، گونه ای و اکوسیستمی است و در نتیجه تقاضا برای توسعه اشکال مدیریتی ایجاد می کند که بتواند با این موضوع مقابله کند. تعدادی از ابتکارات برای رسیدگی به این و سایر توافقات بین المللی مرتبط ایجاد شده است. قابل توجه، مدیریت شیلات مبتنی بر اکوسیستم به عنوان یک رویکرد جامع برای حفظ اکوسیستم ها و شیلات پایدار ظاهر شده است. EBFM باید تمام سطوح تنوع را در بر بگیرد، اما در عمل بر روی گونه ها و تنوع اکوسیستم متمرکز شده است. کاربرد EBFM باید گسترش یابد تا شامل حفاظت از تنوع ژنتیکی، از جمله تنوع درون گونه ای، که لزوماً با حفظ تنوع در سطوح بالاتر محافظت نمی شود، گسترش یابد.
حفاظت از تنوع ژنتیکی اقیانوس ها
توجیه علمی برای حفظ تنوع ژنتیکی از منابع متعددی ناشی می شود از جمله: 1) حفظ سازگاری جمعیت های طبیعی 2 )استفاده آینده از منابع ژنتیکی برای اهداف پزشکی و سایر اهداف و 3) تغییرات در صفات و رفتار تاریخچه زندگی که بر پویایی جمعیت ماهی، جریان انرژی در اکوسیستم و در نهایت، عملکرد پایدار تأثیر می گذارد. چالش، تدوین اقدامات مدیریتی مناسب برای حفظ تنوع ژنتیکی است. این امر مستلزم اجماع در مورد آنچه ما در تلاش برای حفظ آن هستیم (مانند آلل ها، صفات، ساختار جمعیت) و برخی ابزارهای ارزیابی “وضعیت” ژنتیکی است. این مقاله تلاش می کند تا فرآیندی را برای توسعه توصیه های مدیریتی محیط زیست برای تنوع ژنتیکی دریایی ترسیم کند. ما متخصصان ژنتیک حفاظت از ماهی را به چالش می کشیم تا کار خود را در زمینه کاربردی تری در نظر بگیرند تا بتوان اقدامات مدیریتی برای حفظ منابع ژنتیکی توسعه داد.
رویکردهای مدیریت جمعیت
مدیریت تنوع ژنتیکی ما یک رویکرد سه مرحله ای برای توسعه این توصیه پیشنهاد می کنیم: (1) شناسایی اهداف مدیریت، (2) تعریف ریسک قابل قبول و/یا شناسایی نقاط مرجع مناسب (در صورت امکان)، و (3) توسعه یک نظارت برنامه (شکل 1). تنها زمانی که اهداف مدیریتی مشخص باشد، می توان اقدامات مدیریتی را توصیه کرد که برخی از آنها ممکن است مشکلات اجتماعی و اقتصادی را تحمیل کنند.
حفاظت از گونه های اقیانوس ها
تنوع ژنتیکی اقیانوس ها و اهداف مدیریت هر نظام مدیریتی نیازمند اهداف مدیریتی روشنی است که می تواند عملیاتی شود. ملاحظات برای تعریف اهداف مدیریتی برای حفظ تنوع ژنتیکی درون گونه ای شامل موارد زیر است: ساختار جمعیت; تنوع ژنتیکی در میان جمعیت ها؛ تنوع ژنتیکی در جمعیت
مدیریت جمعیت یک سیاست مهم و پیچیده
مدیریت تنوع ژنتیکی در جمعیت های دریایی نیازمند توجه جدی است. شواهدی مبنی بر اینکه انتخاب ناشی از شیلات باعث تغییرات ژنتیکی در ذخایر ماهی می شود در حال حاضر آشکار شده است، و عقل متعارف که اندازه بزرگ جمعیت های دریایی از آنها در برابر از دست دادن تنوع ژنتیکی محافظت می کند، به چالش کشیده شده است. علاوه بر این، دیدگاه های ما در مورد ساختار جمعیت به سرعت در حال تغییر است، با ساختار ریز جغرافیایی ناشناخته قبلی که برای گونه های دریایی کلاسیک شناسایی شده است. واضح است که از دست دادن تنوع ژنتیکی، چه به دلیل کوچک بودن جمعیت موثر یا انتخاب جهت گیری باشد، می تواند پیامدهایی برای منابع دریایی تجدیدپذیر داشته باشد که از دیدگاه انسانی نامطلوب است. این پیامدها از دست دادن ارزش های زیبایی شناختی یا فرهنگی تا کاهش بالقوه بهره وری متغیر است.