تنوع زیستی جوندگان مضر کشاورزی
جوندگان مضر کشاورزی نظیر موش ها و سایر جوندگان، تولید غذا را در دنیا تهدید می کنند و به عنوان مخزن بیماری در سراسر جهان و عامل تخریب محیط زیست در بعضی از شرایط عمل می کنند و جزء جوندگان مضر کشاورزی هستند. تنها در آسیا، تلفات برنج هر ساله توسط جوندگان می تواند حدود 200 میلیون نفر را سیر کند. خسارت به محصولات در آفریقا و آمریکای جنوبی،آسیا و خاورمیانه به همان اندازه چشمگیر است. کنترل جوندگان اغلب خیلی دیر انجام می شود که این ناکارآمد است یا خیلی گران تلقی می شود. با استفاده از موش چند پستاندار در تانزانیا و موش خانگی در جنوب شرقی استرالیا به عنوان مطالعات موردی اولیه، نشان می دهیم که چگونه بوم شناسی و اقتصاد را می توان برای شناسایی استراتژی های مدیریتی ترکیب کرد تا کنترل جوندگان کارآمدتر از امروز انجام شود.
مبارزه با جوندگان مضر کشاورزی
سه سیستم جونده آفات دیگر شامل دو مورد از آسیا، موش صحرایی برنج و موش برانت، و یکی از آمریکای جنوبی، موش گوش برگ در همین سیستم ارائه شده است. دیدگاه زیست اقتصادی برای همه این گونه ها، توانایی ارتباط شیوع با تغییرات آب و هوایی بین سالانه، پتانسیل ارزیابی مزایای اقتصادی پیش بینی شیوع جوندگان را ایجاد می کند.
جوندگان زیان آور محصولات کشاورزی و مدیریت آن ها
جوندگان از مهم ترین آفات جهان از دیرباز هستند و اغلب در داستان های تخیلی مانند طاعون آلبر کامو نمایش داده می شوند. موش سیاه نقش کلیدی در طاعون در قرون وسطی داشت. کشاورزان در بسیاری از نقاط جهان، به ویژه آنهایی که در کشورهای در حال توسعه هستند، تمایل دارند زیان های اقتصادی ناشی از موش ها را اجتناب ناپذیر ببینند. در حقیقت، تأثیر جوندگان در متون علمی عمومی بسیار نادیده گرفته شده است، با تعداد کمی استثنا.
اکولوژی، اقتصاد و اقتصاد زیستی
جمعیت جوندگان بوسیله منابع غذایی غنی که توسط سیستم کشاورزی تولید می شود، رشد می کنند و حتی کودهای کشاورزی بر افزایش جمعیت آن ها اثر گذار است. استفاده از کنترل جوندگان اغلب زمان بندی ضعیف یا ناکافی است، به طوری که جمعیت ها به سرعت بهبود می یابند، یا در غیر این صورت کنترل در پاسخ به تعداد زیاد جوندگان، پس از وارد شدن آسیب انجام می شود. ما به درک بهتری از مبادله بین هزینه ها و مزایای کنترل نیاز داریم. نتیجه تجزیه و تحلیل هزینه فایده به عنوان مثال به ارزش یک محصول، زمان بندی و هزینه و اثربخشی تکنیک های کنترل بستگی دارد. متأسفانه، اکولوژیست ها تمایل دارند اقتصاد را نادیده بگیرند، اقتصاددانان معمولاً درک ساده ای از بوم شناسی دارند و مدیران کنترل آفات معمولاً هر دو را دست کم می گیرند. بنابراین، سنتز این کره ها ضروری است، و از آنجایی که اکولوژی و اقتصاد بسیار نزدیک در سیستم های آفات در هم تنیده شده اند، یک رویکرد زیست اقتصادی یکپارچه مناسب است. ابتدا نوع روابط اکولوژیکی و اقتصادی را که باید اسکلت چنین رویکردی را تشکیل دهد، توصیف می کنیم و سپس اطلاعاتی را برای پنج سیستم مختلف کشاورزی ارائه می کنیم.
اقتصاد زیستی کنترل جوندگان بوم شناسی جوندگان
رویکرد مدل سازی جمعیت تراکم جمعیت جوندگان Nt در زمان t ممکن است به عنوان یک نتیجه از تراکم گذشته، عوامل محیطی (از این پس به عنوان بارش فرض می شود)، و تلاش کنترل دیده می شود. برای گونه هایی که در اینجا بحث می کنیم، یک فصل تولید مثل وجود دارد که می تواند با افزایش سالانه فراوانی همراه باشد، و یک فصل غیرزاد و ولد که می تواند با کاهش سالانه همراه باشد. با نادیده گرفتن وابستگی به تراکم تاخیری، یک مدل جمعیت عمومی برای چنین سیستم فصلی است.
منبع: