غلظت گازهای گلخانه ای به بالاترین حد خود رسیده است
دانشمندان گفتند که بیماری همه گیر سال گذشته اقتصاد جهانی را در بن بست قرار داده است اما از افزایش سطح دی اکسید کربن در جو جلوگیری نکردو مضرات دی اکسید کربن همچنان پا برجاست. اندازه گیری های میزان کربن دی اکسید در رصدخانه مااونا در هاوایی طی ماه می به طور متوسط چهارصد و نوزده قسمت در میلیون (ppm) بود، که طبق گفته موسسه اقیانوس شناسی، بالاترین سطح دی اکسید کربن که غلظت گاز گلخانه ای در جو است که تاکنون توسط انسان تجربه شده است.
درصد کربن دی اکسید در هوای پاک
دی اکسید کربن فراوانترین گاز گلخانه ای است که در اثر فعالیتهای انسانی، از حمل و نقل و تولید برق به کشاورزی و جنگل زدایی تولید می شود و هزاران سال پس از انتشار در جو و اقیانوس ها باقی می ماندو اثراتی را بر محیط زیست اعمال می کند. اسکریپس می گوید که سطح دی اکسید کربن قابل مقایسه با دوران پلیوسن است، بیش از چهار میلیارد سال پیش، زمانی که میانگین دما هفت درجه فارنهایت بود. بالاتر از زمان قبل از صنعت رالف کیلینگ از موسسه اقیانوس شناسی گفت: دستگیره کنترل نهایی در جو (دی اکسید کربن) انتشار سوخت های فسیلی است. ما در نهایت به کاهش هایی بسیار بزرگتر و پایدارتر از تعطیلات مربوط به کرونا در سال دوهزار و بیست میلادی نیاز داریم. اداره ملی اقیانوس و جوی هر یک اندازه گیری دی اکسید کربن را در مااونا انجام می دهند. پوشش گیاهی در نیمکره شمالی دی اکسید کربن را در طول فصل رشد از بین می برد.
اثرات افزایش غلظت دی اکسید کربن
غلظت دی اکسیدکربن اتمسفر از حدود دویست و هفتاد قسمت در میلیون (ppm) به حدود سیصد و سی و پنج ppm امروز رسیده است.از جمله مضرات دی اکسید کربن تغییرات آب و هوایی، از جمله افزایش میانگین درجه حرارت سطح جهانی در اثر افزایش غلظت دی اکسید کربن پیش بینی شده است. اهداف این مقاله بررسی واکنش گیاهان به افزایش سطح دی اکسید کربن و تغییرات آب و هوایی و تفسیر پیامدهای این تغییرات در استفاده از آب گیاهان زراعی و منابع آب است.
عوامل محیطی مؤثر بر رشد گیاه
هدف اصلی از آبیاری تأمین آب کافی برای تعرق گیاهان و ترکیب عنصر هیدروژن در بافت های گیاه از طریق فتوسنتز و بیوسنتز بعدی بافت ها و اندام های مختلف است. مقدار تعرق نسبت به فتوسنتز به آب بیشتری نیاز دارد. در مجموعه ای از مطالعات وزارت کشاورزی ایالات متحده نشان داد که نیاز آب گیاهان به طور خطی با تولید زیست توده گیاهان مرتبط است. آنها این رابطه خطی را با پرورش گیاهان در ظروف فلزی پر از خاک برقرار کردند. در طول دوره رشد، آنها با استفاده از توزین و افزودن مقادیر اندازه گیری شده آب، آب را با دقت کنترل می کردند تا محتوای مطلوب آب خاک حفظ شود زیرا آب از دست رفته توسط تعرق گیاه دوباره پر می شود. یافته های بریگز و شانتز به طور مکرر تأیید می کند که رابطه خطی بین زیست توده تولید شده و بارندگی به علاوه آب آبیاری مورد استفاده وجود دارد. آب و هوا به ویژه با درجه حرارت و رژیم فشار بخار که تحت آن محصول رشد می کند. براساس مقایسه در آب و هوای موجود، می توان انتظار داشت که در صورت گرمتر شدن آب و هوا، نیاز آب تعرقی گیاهان افزایش یابد.