عملکرد محصولات زراعی
عملکرد مزارع ارگانیک در ایران متفاوت است،تعیین تأثیر تنوع گیاهی و شیوه های کشاورزی بر بهره وری محصول در مزارع مخلوط و قابل کشت ارگانیک تحت شرایط مختلف زراعی همسان است. مزارع آلی از نظر همگنی چشم انداز ، کیفیت خاک و شدت کشاورزی ، مورد ارزیابی قرار گرفتند. نشان میدهد که کشاورزی ارگانیک در ایران و نتایج آزمایشات نشان میدهد که فارغ از حاصلخیزی خاک مزارع قابل کشت در همه مناطق تقریبا وجود دارد .
عملکرد مزارع ارگانیک و عملکرد محصولات زراعی
عدم وجود بخش کشاورزی ارگانیک
عدم وجود بخش کشاورزی ارگانیک به دلیل نبود قوانین و نبود کود ارگانیک مناسب به شدت محسوس است زیرا تناوب کوتاه محصولات و تنوع کم محصولات غالب است. بهره وری از غلات و حبوبات دانه به مناطق کشاورزی و برای غلات بهاری نیز به تعامل بین منطقه و نوع مزرعه بستگی دارد. عملکرد قابل توجهی پایین تر از غلات زمستانی و بهاری در مزارع قابل کشت ثبت شده است. برای سیستم های کشاورزی ارگانیک ، به ویژه برای مزارع زراعی ، توصیه می شود با استفاده از کشت مخلوط یا رله های مخلوط و سیستم های کشت چند گانه استفاده کنند و از این طریق تنوع محصول مکانی و زمانی را افزایش دهید و از گیاهانی استفاده کنید که خدمات اکولوژیکی ارائه می دهند . روش خاک ورزی کاهش یافته برای افزایش رطوبت باقیمانده گیاهان در خاک نیز توصیه شد.
گرایش به تولیدکنندگان بزرگتر و گروه های تولید کننده در بسیاری از کشورها به اتخاذ سریع تکنیک های جدید کمک کرده است ، اما پرورش سنتی همچنان مهم است و سیاست هایی که سودهای کوتاه مدت را فراهم می کنند ، می توانند تولید پایدار در آینده را در معرض خطر قرار دهند. تولید سیب زمینی غالباً سودآوری بالایی داشته است ، البته سال به سال متغیر با بازده متغیر و قیمت محصول بوده و هزینه ورودی بالایی نیز پذیرفته شده است.
تعادل در استفاده از نهاده ها و محیط زیست
اما در حال حاضر ، فشارهای اقتصادی و محیط زیست نیاز به استفاده مداوم از کلیه نهاده ها دارد. اطلاعاتی که تولیدکنندگان برای تصمیم گیری منطقی در رابطه با بسیاری از روشهای تولید خود نیاز دارند ، همیشه شناخته شده یا در دسترس نیست و اگرچه مدلهای رشد محصول و سیستمهای پشتیبانی تصمیم فرصتهایی را برای کمک به این امر فراهم می کنند اما یک آینده چالش برانگیز به تولیدکنندگان ارائه می دهد زیرا آنها به طور فزاینده ای نیاز به دانش دقیق از رشته های اصلی دارند که به مدیریت زراعی محصولات کمک می کنند ، و این نیاز به درک بهتر رشد و نمو دارد.
دامنه برنامه ریزی محصولات قابل توجه است ، زیرا شامل انتخاب انواع و تهیه بذر از طریق انتخاب سایت ، نیازهای غذایی و ایجاد توالی عملیات از آماده سازی خاک تا پایان ذخیره سازی محصول است. سیستم های پیشرفته تولید می توانند به گونه ای ادغام شوند که چرخه های تولید بذر و ظروف با یکدیگر مطابقت داشته باشند ، به طوری که از بذر مناسب ترین حالت فیزیولوژیکی برای تولید ظروف استفاده می شود.